Дорогие мои маленькие читатели!
Пока вы еще не умеете читать, я познакомлю вас с гласными буквами русского Алфавита. Эти буквы можно тянуть в разные стороны сколько захочешь. Попробуй сам!
Про них я написала разные истории. Надеюсь, они тебе понравятся.
С любовью, Автор.
Бывают буквы разные — согласные и гласные…
Веселые, забавные, смешные и прекрасные…
И дружат они с книжками… С большими и малышками…
Со смелыми героями — девчонками, мальчишками…
Слагают буквы сказочки про крылышки у бабочки,
Улитку и кузнечика, снеговика без шапочки…
Кота и зиму-зимушку, синичку и воробышка,
И про лисичку кумушку и про цветок из зернышка.
В них много интересного и даже неизвестного,
Как лето, светло-желтого, как солнышко, чудесного.
Здесь ждут вас приключения, весна и путешествия…
Знакомьтесь, буквы гласные вас радостно приветствуют!
Буква «А»
Клара
— Кар, кар — сказала Клара.
— Кар, кар — каркал Карл.
Клара стала спать.
— Так, так… — плакал Карл, — Не спать, Клара! Не спать!
— Как так? Как не спать? — каркала Клара.
— А так…
Клара начала гадать — спать, не спать. Не стала спать Клара.
Карл рад.
— Кар, кар!!! Клара! Карл так рад!
А задавака Клара начала звать рака.
— Рак, рак! Дай нам мак!
А рак сказал:
— Клара! Давай-ка спать!?
— Так, так, так… — каркал Карл. Не спать, рак! Не спать, Клара!
— Ах, так! — сказала Клара и начала скакать.
А рак стал таскать мак. А Карл стал нападать на рака.
— Рак, рак! Дай нам мака!
Рак дал мака, а Карл закаркал:
— Как рад Карл! Как рад!!!
Карл и Клара
Каркал Карл. Скакала Клара.
Вот так пара! Ах, и пара!
— Так, так, так, — сказала Клара,
— Ах, как жаль! Стара гитара.
Замарашка
Баран брал банан. Барашка брала каштан.
— Барашка — замарашка! — сказал баран. — Дай-ка каштан. На банан.
Замарашка — барашка брала банан и стала рвать салат.
Баран сказал:
— Барашка — замарашка, дай салат! На каштан!
Барашка дала салат, брала каштан и стала катать шар.
Баран сказал:
— Ах, барашка! Дай! Дай шар! На каштан, салат и банан.
Брала барашка — замарашка каштан, салат и банан.
— Жаль, жаль… — сказала барашка. — Падал каштан на салат и банан. Как так? Ах, ах.
Баран стал плакать. А барашка сказала так:
— Баран, баран, не плачь! Давай скакать и плавать?!
— А баранка? — сказал баран. — Дай!
А барашка сказала:
— Там сарай и там баранка!
— Да?
— Да, баран! Да!
— А барабан там?
— Там, баран! Там баранка! И барабан там! Давай скакать и плавать!
Баран и барабан
Барабанил в барабан
Брат барана, сват баран.
Ах, как жаль нам барабана.
От барана брата рана!
На бал
Варвара Краса ждала бал. Лана ждала бал. Саша ждала бал.
Варвара рада:
— Бал! Бал! Ха-ха-ха! Ха-ха-ха!
Лана рада:
— На бал! На бал!
Саша рада:
— Ах! Ах! Бал! Бал!
Настал час бала.
Там Варвара Краса заказала салат. А Лана — батат. А Саша заказала гранат и банан.
Варвара Краса сказала:
— Лана, как батат? Как сахар?
А Саша сказала:
— Варвара, а как салат? Там рапан?
А Лана сказала:
— Саша, а как гранат и банан? Как батат?
Саша знала — гранат и банан — не батат и сказала:
— На, Лана, гранат! На, Варвара, банан! Дай, Лана, батат! Дай, Варвара, салат!
Дала Лана батат, а Варвара дала салат, а Саша сказала:
— Да! Батат, правда, как сахар! А салат… Там рапан!
Бал
Ах, и бал! Рад Машин брат!
Там банан, гранат, салат!
Каша там и там батат!
Да, да, да! Рад Машин брат!
Зайка
Скакал зайка, скакал и стал падать. А кабан сказал:
— Ах, зайка, зайка… Как так?
А зайка заплакал:
— А так, кабан… Там рассада, как засада.
— Да?
— Да, кабан! Да!
— Как так, зайка?
— Там кабан сад и мака рассада.
— Аааа, — сказал кабан.
— Давай, кабан, скакать?
— Скакать?
— Да! Да! Да! Скакать! Скакать! Там трава!
Гадал кабан, гадал и сказал:
— Давай, зайка! Давай!
Рад кабан скакать. И зайка скакать рад.
Сарай стал падать. Бах! Бабах!
— Как так? — сказал кабан?
— Как так? — заплакал зайка.
А кран закапал:
— Кап! Кап! Ах! Ах! Крах! Крах!
Ах, сарай, сарай! Стар, сарай! Стар!
Кабан и зайка
Скакали зайка с кабаном,
Мечтая только об одном:
Всегда, везде, как мяч, скакать.
Летать и прыгать… Не зевать!
Буквы «А» и «У»
Канавка
Краб упал в канавку. И рак упал в канавку.
— Ну, краб, — сказал рак, — думай, как нам спать?
— Да… — сказал краб.
— Буду думать, рак. Буду думать.
Устал краб думать и стал звать карпа.
— Карп, карп, как нам спать? Карп заругал краба и рака.
— Как так упасть в канавку? Канавка мала! Вам там не уснуть!
— Да, ну? — сказал рак.
— Да, ну? — сказал краб.
— Да, да, — сказал карп.
— Не спать! Не спать!
— Давай- ка, рак, пугать карпа?
— Давай, краб! Давай!
— Ууууу, — стал пугать рак карпа.
— Аааа, — пугал краб карпа.
Карп плакал:
— Ай, ай…
Краб и карп
Плакал карп: «У рака шапка!»
Думал рак: «Мала заплатка».
Карпа рак ругал, ругал…
Очень сильно напугал…
Маша и лужа
Зашла Маша в лужу и сказала:
— Лужа, как луна…
Держала Маша шар. Шар бахнул, как пушка:
— Ба — бах!!!
Маша ахнула:
— Ах! Шар стал, как булка, мал.
Мама звала:
— Маша! Маша! Куда ушла? Тут лужа!
Маша слушала маму, слушала и сказала:
— Мама, лужа мала, как Луна, а шар, мал, как булка.
— Так, так, — сказала мама. — Лужа, как Луна, а шар, как булка? Ха, ха, ха!!! Ах, Маша, Маша! Знай! Луна, как шар, а лужа, как лужа. Тут настал туман.
— Ку-Ку… — звала кукушат кукушка. Маша думала, думала и ушла. А кукушка:
— Ку-ку, — да, — ку-ку.
А кукушата:
— Мама! Мама! К нам! К нам!
Кукушка звала и звала кукушат, как Машу мама.
Маша и лужа
Наша Маша встала в лужу…
Маша не пошла на ужин…
Вот так девочка… Гроза!
И упряма, как коза.
Паук и муха
Устал паук спасать муху. Ах, как устал. Стал паук спать. А муха давай звать паука:
— Паук, паук! Не спать! Спасай, паук! Спасай!
А паук сказал:
— Спасай, спасай!!! Устал спасать. Буду спать… Ух…
Ахнул паук, ахнул паук, стал думать и сказал:
— Ах, муха, муха… Вам, муха, нужна мука, лук, булка и канат.
— Канат? Ха, ха, ха! Как глуп паук! Ну и туп паук! Мухам канат! Ха, ха, ха!
— Да, канат, — сказал паук. — Канат, рубаха, стул и палка…
— Ахаха, ахаха… Паук, паук… Хахаха, хахаха! Стул и палка??? Канат и рубаха??? Нам? Мухам???
— Да, да, да… Мухам… Мухам… — сказал паук и уснул.
А муха и рада:
— Ну и паук! Устал знать!
Муха и паук
Ругала муха паука:
«У паука вся жизнь легка.
Так много ног! Так много рук!
Везет тебе, мой друг, паук».
Мурка и барсук
Барсук спал в кустах. Мурка мурчала:
— Мур, мур, мур! Вставай, друг барсук! Вставай! Там радуга! Радуга, как дуга.
Рад барсук. А в кустах шум. Там ласка.
— Дай, барсук, краску! Дай! Краска нужна!
— Краска? — сказал барсук.
— Да.
Дал барсук краску, а ласка ушла в куст. А Мурка:
— Мур, мур, мур… Мур, мур, мур… Барсук, барсук там радуга! Радуга, как дуга!
Вдруг в кустах гам и гул. Зайка русак начал стучать. Тук, тук, да тук, тук… Тук, тук, да тук, тук… А барсук заскучал:
— Там радуга, а зайка стук, да стук. Стук, да стук.
А Мурка сказала:
— Зайка! Барсук! Айда на радугу скакать? Радуга, как дуга! Айда?
— Ура! Давай! Давай! — сказал барсук.
— Айда! Айда! — скакал зайка.
Зайка и барсук
Брал наш зайка балалайку.
Звал барсук собаку лайку.
Балалайка все играет.
А собака лайка лает.
Буквы «А», «У» и «О»
Удав, уж и полоз
Заполз удав на балкон. Ах, как страшно! Ох, как страшно.
Охал удав охал, да пополз обратно. Дорогой он достал до другого балкона, а потом упал и заохал:
— Ой, как больно! Ой! Ой!
Долго охал удав. Вдруг тут, как тут, полоз.
— Удав, а удав! Дом-то вон какой большой! Правда?
— Точно, — сказал удав. — Дом, ох, какой большой!
А потом приполз уж и громко, громко звал удава и полоза:
— Удав! Полоз! Можно, к вам?
— Хорошо! — сказал удав.
— К нам можно! — сказал полоз.
Обрадовал ужа удав. Обрадовал ужа полоз. Рад уж! Так рад!
— Вот здорово, друг удав! Вот здорово, друг полоз!
Уж, полоз и удав снова поползли на балкон дома. Там хоть и страшно, но так здорово! Долой злой страх!
Полоз и колос
На чердак забрался полоз
И нашел пшеничный колос.
Колос желто-золотой…